Μάζα - Βάρος

Παρακολουθήστε το video και κατανοήστε τι είναι το βάρος και τι η μάζα.

Για όσους φοβούνται την «συντέλεια» του κόσμου στο τέλος του 2012

Κατά το Εθνικό Ινστιτούτο Ανθρωπολογίας και Ιστορίας του Μεξικού, οι φήμες περί ενός γεγονότος που θα φέρει το τέλος ή την δραματική αλλαγή του κόσμου στα τέλη του Δεκέμβρη του 2012 αποτελούν μία δυτική παρερμηνεία του ημερολογίου των Μάγια: στη σχετική ανακοίνωση επαναλαμβάνεται η άποψη πως «η δυτική μεσσιανική σκέψη έχει διαστρεβλώσει την κοσμοθεωρία των Μάγια».

Η αντίληψη του χρόνου την οποία είχαν οι Μάγια διαφέρει από τη σημερινή: ουσιαστικά υπάρχει μία «κυκλική» αντίληψη, εν αντιθέσει με τη σημερινή «γραμμική». Δεν υπάρχει «τερματισμός», αλλά «επανεκκίνηση». Πολλά τελετουργικά τους είχαν σχέση με την «ολοκλήρωση» κύκλων και το «ξεκίνημα» άλλων, με το μοτίβο του θανάτου και της αναγέννησης να κατέχει περίοπτη θέση. Ο τερματισμός σημαντικών «κύκλων» πολύ συχνά σημαδευόταν από την ανέγερση μνημείων. Στην κοσμοθεωρία των Μάγια, του κόσμου μας και των ανθρώπων που βρίσκονται σε αυτόν έχουν προηγηθεί μέχρι και άλλοι (από 4 μέχρι 5), οι οποίοι είχαν διαφορές μεταξύ τους, αλλά στο τέλος καταστράφηκαν χάριν «νέας δοκιμής». Για τη συνέχιση της ύπαρξης του παρόντος κόσμου απαιτούνται τακτικές προσφορές στους θεούς και θυσίες, για να διατηρηθεί η ισορροπία.

Το «κυκλικό μοτίβο» βασίζεται σε κύκλους: μεταξύ αυτών βρίσκονται ένας κεντρικός, 365 ημερών, ένας «ιερός», 260 ημερών, και ένας «Μεγάλος Κύκλος», ο οποίος διαρκεί 5.125 έτη. Το τέλος του 2012 (συγκεκριμένα, στις 21 Δεκεμβρίου) λαμβάνει τέλος ένας «Μεγάλος Κύκλος».

Τόσο οι Μάγια όσο και οι Ολμέκοι χρησιμοποιούσαν ένα εικοσαδικό αριθμητικό σύστημα και ο χρόνος τους είχε 18 μήνες. Σε επιγραφές που έχουν βρεθεί σε αρχαιολογικούς τους χώρους υπάρχουν αναφορές σε περιόδους εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια πριν.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΡ

Αυτό και αν είναι ισορροπία

ΤΡΙΣΔΙΑΣΤΑΤΗ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗ

Η εισβολή της τρίτης διάστασης στην οικιακή ψυχαγωγία έχει ξεκινήσει ήδη με τις πρώτες τηλεοράσεις αλλά και προτζέκτορες να είναι γεγονός.

• Πως λειτουργεί όμως μια τέτοια τεχνολογία;

Η παρατήρηση στις τρεις διαστάσεις οφείλεται στο γεγονός ότι και τα δυο μάτια δίνουν συγχρόνως τις εντυπώσεις τους στον εγκέφαλο, ενώ το κάθε μάτι βλέπει την ίδια σκηνή  από λίγο διαφορετική γωνία. Για να πεισθείτε κρατήστε το δακτυλό σας μακρυά στο μήκος του βαχιόνα και δείτε το, πότε με το ένα και πότε με το άλλο μάτι. Τότε θα διαπιστώσετε ότι το δάκτυλο φαίνεται να πηδά δεξιά και αριστερά πάνω στο φόντο του τοίχου.

 

Το συνηθισμένο στερεοσκόπιο(view-master) του χεριού μιμείται αυτό το φαινόμενο του βάθους. Στη συσκευή υπάρχουν δυο φωτογραφικές διαφάνειες παρμένες από λίγο διαφορετικές θέσεις. Όταν τις βλέπετε συγχρόνως, η διάταξη είναι τέτοια, ώστε το αριστερό μάτι να βλέπει τη σκηνή όπως φωτογραφήθηκε από αριστερά, ενώ το δεξιό τη βλέπει από δεξιά. Έτσι τα αντικείμενα της σκηνής φαίνονται ανάγλυφα με σωστή προοπτική, δίνοντας όπως λέμε, βάθος στην εικόνα. Στο στερεοσκόπιο δεν υπάρχει η δυνατότητα να δούμε ταυτόχρονα και τις δυο εικόνες μαζί. Αν γινόταν αυτό τότε θα βλέπαμε μια θολή εικόνα.

Στις παλιότερες κινηματογραφικές τρισδιάτατες ταινίες μια σκηνή αποτυπώνοταν από δύο κάμερες, η μια με κόκκινο και η άλλη με μπλε φίλτρο και από ελαφρώς διαφορετική θέση. Αργότερα όταν προβάλονταν στην κινηματογραφική αίθουσα δίνονταν στους θεατές γυαλιά με κόκκινο και μπλε φίλτρο ώστε κάθε μάτι να βλέπει μια ελαφρώς διαφορετική εικόνα.(Δες την παρακάτω εικόνα)

Στις νεότερες κινηματογραφικές ταινίες (π.χ Avatar) μια σκηνή αποτυπώνεται  από δύο κάμερες, που βρίσκονται σε ελαφρώς διαφορετική θέση και φέρουν φίλτρα με διαφορετική πόλωση (οριζόντια και κάθετη πόλωση) . Αργότερα όταν  η ταινία προβάλεται  στην κινηματογραφική αίθουσα, δίνονται  στους θεατές πολωτικά γυαλιά ώστε το αριστερό μάτι να βλέπει την εικόνα που προέρχεται από την κάμερα με την μια κατάσταση πόλωσης και το αριστερό μάτι να βλέπει την ίδια σκηνή που έχει αποτυπωθεί από την κάμερα με την διαφορετική κατάσταση πόλωσης. Έτσι πετυχαίνουμε κάθε μάτι να βλέπει την ίδια σκηνή που έχει τραβηχτεί από λίγο διαφορετική οπτική γωνία.(Δες την παρακάτω εικόνα)

 

Και στις δύο περιπτώσεις ξεγελάμε τον εγκέφαλο του θεατή ο οποίος έτσι έχει την αίσθηση του βάθους.

Οι παραπάνω είναι δύο τρόποι που κυρίως χρησιμοποιούνται στην κινηματογραφική ψυχαγωγία χωρίς να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και άλλοι. ( π.χ αεροφωτογραφήσεις, τρισδιάτατη απεικόνιση εμβρύου κτλ)

Σχετικά με τα διαστημόπλοια Voyager 1 και 2

Τα διαστημόπλοια αυτά εκτοξεύτηκαν πριν 33 χρόνια και ακόμα συνεχίζουν να κινούνται παρασυρόμενα όπως είπαμε στο μάθημα από την ιδιότητα της αδράνειας που έχει κάθε αντικείμενο.
Το ένα εκτοξεύτηκε στις 20 Αυγούστου και το άλλο στις 5 Σεπτεμβρίου του 1977. Αν θες να μάθεις που βρίσκονται πάτα την παρακάτω διεύθυνση:

Που βρίσκονται τα Voyager;

Αγαπούν οι Φυσικοί τα αθλήματα;;

Σε ένα άρθρο της Wall Street Journal o David Biderman ανακοίνωσε το αποτέλεσμα μια έρευνας.

Αυτός και η ομάδα του ταξινόμησαν 1104 μαθητές σε κολέγια των Ηνωμένων Πολιτειών σε κατηγορίες, ανάλογα με την επαγγελματική ασχολία που είχαν μετά την αποφοιτησή τους. Βρήκαν ότι 155 έγιναν επιχειρηματίες, 134 κοινωνιολόγοι, 108 ασχολήθηκαν με τις επικοινωνίες, 103 με θεωρητικές σπουδές (φιλοσοφία, ιστορία, γλώσσες κ.α) αλλά κανένας με φυσική. 

Ίσως είναι δύσκολο να φανταστούμε κάποιο φυσικό ο οποίος να έχει διαπρέψει στην επιστήμη μου και ταυτόχρονα στον αθλητισμό. Υπάρχει όμως ένας.....

Είναι ο William Thomson μετέπειτα λόρδος Kelvin, τίτλος που του δόθηκε απο την Βασίλισσα Βικτώρια(1892) για το πρωτοποριακό έργο της ανάπτυξης υποβρύχιων καλωδίων τηλεγράφου χάρη των οποίων και αναπτύχθηκαν οι επικοινωνίες μεταξύ των εκατέρωθεν ακτών του Ατλαντικού Ωκεανού. 

Επίσης ο Κέλβιν θεωρείται ο πρώτος που συνειδητοποίησε ότι στις θερμοκρασίες θα πρέπει να υπάρχει ένα και μόνο κατώτατο σημείο, δηλαδή το απόλυτο μηδέν βάσει του οποίου και ανέπτυξε τη γνωστή κλίμακα θερμοκρασίας που φέρει το όνομά του,κλίμακα Κέλβιν.

Ως φοιτητής είχε κερδίσει στο άθλημα κωπηλασίας του πανεπιστημίου του. Kαι επειδή είναι δύσκολο να δούμε τον λόρδο Kelvin  να κάνει κωπηλασία, στην παρακάτω εικόνα βλέπετε τον Νορβηγό Ολυμπιονίκη στη κωπηλασία Olaf Tufte να κάνει ότι και ο λόρδος Kelvin.

Πηγή: Charles Day / Physics Today

         Wikipedia

Δημιουργήθηκε το ελαφρύτερο υλικό στον κόσμο

Ένα νέο μεταλλικό υλικό που αποτελείται από αέρα κατά 99,99%, αποτελεί πλέον το ελαφρύτερο υλικό στον κόσμο. Δημιουργήθηκε από αμερικανούς ερευνητές και έχει πυκνότητα 0,9 χιλιοστά του γραμμαρίου ανά κυβικό εκατοστό, είναι δηλαδή περίπου εκατό φορές πιο ελαφρύ από το αφρώδες πολυστυρένιο (Styrofoam).

Οι επιστήμονες του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνια (Caltech), του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Ιρβάϊν και των Εργαστηρίων HRL, με επικεφαλής τον δρα Τόμπολας Σέντερ, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό «Science», πέτυχαν να φθάσουν σε τόσο χαμηλή πυκνότητα, χρησιμοποιώντας μία μοναδική αρχιτεκτονική «μικρο-πλέγματος». Συγκεκριμένα, κατασκεύασαν ένα πλέγμα διασυνδεμένων κοίλων νανοσωλήνων, οι οποίοι έχουν τοιχώματα πάχους 1.000 φορές πιο λεπτά από μία ανθρώπινη τρίχα.

Η καινοτομική δομή του «αέρινου» υλικού τού προσδίδει μοναδική μηχανική συμπεριφορά, καθώς, μεταξύ άλλων, «ανακάμπτει» πλήρως στην αρχική κατάστασή του μετά από μεγάλη συμπίεση (άνω του 50%) και υπερβολικά μεγάλη απορρόφηση ενέργειας. «Τα υλικά στην πραγματικότητα γίνονται πιο ισχυρά, όσο οι διαστάσεις τους συρρικνώνονται στη νανοκλίμακα», δήλωσε ο μηχανικός Λορέντσο Βάλντεβιτ.

Το νέο υλικό αναπτύχθηκε για λογαριασμό της περίφημης υπηρεσίας DARPA του Πενταγώνου των ΗΠΑ, που χρηματοδοτεί διάφορα ερευνητικά έργα στην αιχμή της επιστήμης (μεταξύ άλλων, από αυτήν ξεκίνησε η δημιουργία του παγκόσμιου διαδικτύου).

Το πανάλαφρο υλικό μπορεί μελλοντικά να αξιοποιηθεί σε ηλεκτρόδια μπαταριών, συσκευές απορρόφησης ηχητικών δονήσεων ή ενεργειακών σοκ, θερμομόνωση κ.α.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Ξεκινήστε να αναγνωρίζετε εύκολα τα αστέρια που βλέπετε στον νυχτερινό ουρανό

Το Stelarium είναι ένα πλανητάριο στον υπολογιστή σου το οποίο αποδίδει ρεαλιστικά σε 3D τον ουρανό, όπως ακριβώς τον βλέπετε με γυμνό μάτι, κυάλια ή τηλεσκόπιο.
Δοκιμάστε το και μην ξεχάσετε πριν ξεκινήσετε να επιλέξετε σε ποιο τόπο βρίσκεστε.

πατήστε την εικόνα

Το πανηγύρι των σωματιδίων

Μια πολύ ωραία παρουσίαση του πλούτου των στοιχειωδών σωματιδίων μπορείτε να την δείτε πατώντας την παρακάτω εικόνα.

Το εντυπωσιακό φαινόμενο της «Βροχής των Λεοντιδών»

του Διονύση Π. Σιμόπουλου, Διευθυντή Ευγενιδείου Πλανηταρίου

Το εντυπωσιακό φαινόμενο της «Βροχής των Λεοντιδών» θα εμφανιστεί και φέτος τη νύχτα της 16ης προς 17ης Νοεμβρίου και θα είναι ορατό από τη 1 μέχρι τις 4.30 τα ξημερώματα υπό την προϋπόθεση ότι θα υπάρχει ξαστεριά. Τις ώρες αυτές θα έχουμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε εύκολα ένα από τα υπέροχα θεάματα που προσφέρει απλόχερα ο νυχτερινός ουρανός. Πρόκειται για μια ιδιαίτερα πλούσια βροχή διαττόντων που εμφανίζεται απαρέγκλιτα κάθε χρόνο την περίοδο αυτή με την μέγιστη έξαρσή της τις πρωινές ώρες της 17ης Νοεμβρίου. Το θέαμα αυτό υπόσχεται να είναι αρκετά έντονο με την εμφάνιση περίπου 75 μετεώρων κάθε ώρα. Η βροχή αυτή ονομάζεται «Βροχή των Λεοντιδών» επειδή τα μετέωρα αυτά φαίνονται ότι προέρχονται από την κατεύθυνση του αστερισμού του Λέοντα, και οφείλονται στα σωματίδια της σκόνης που αφήνει πίσω του ο κομήτης Τεμπλ-Τατλ.

Κατά τη διέλευσή τους από τη Γη οι κομήτες αφήνουν πίσω τους διάφορα μικρά σωματίδια σκόνης τα οποία είναι σχετικά μαζεμένα σε ομάδες που τέμνουν πολλές φορές την τροχιά της Γης. Όταν η Γη κατά την περιφορά της γύρω από τον Ήλιο συναντάει μια τέτοια ομάδα σωματιδίων συγκρούεται μαζί τους και τότε αυτά εισέρχονται στην ατμόσφαιρά μας με ρυθμό μερικών δεκάδων αντικειμένων την ώρα. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις και ιδιαίτερα μετά από κάποια πρόσφατη διέλευση ενός κομήτη ο ρυθμός αυτός μπορεί να ξεπεράσει ακόμη και τα χίλια μετέωρα την ώρα.

Στην περίπτωση λοιπόν της Βροχής των Λεοντιδών συμβαίνει το εξής: καθώς η Γη μας περιφέρεται στην τροχιά της γύρω από τον Ήλιο, συναντάει κάθε Νοέμβριο το σύννεφο των σωματιδίων του κομήτη Τεμπλ-Τατλ. Έτσι καθώς η Γη μας τρέχει με 108.000 χιλιόμετρα την ώρα, πέφτει ακάθεκτη πάνω στο σύννεφο των σωματιδίων. Τα μικροσκοπικά αυτά σωματίδια, με βάρος ενός γραμμαρίου, χτυπάνε τα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιράς μας σε ύψος 100 περίπου χιλιομέτρων και αναφλέγονται. Η ανάφλεξη αυτή ιονίζει τα γύρω στρώματα της ατμόσφαιρας, σχηματίζοντας έτσι μια φωτεινή σφαίρα 2 έως 3 μέτρων που κινείται με ταχύτητα 30 έως 60 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο. Αυτή τη φωτεινή σφαίρα, λοιπόν, βλέπουμε από τη Γη, και ονομάζουμε διάττοντα, μετέωρο, ή «πεφταστέρι».

Ορισμένες, μάλιστα, φορές οι «βροχές» αυτές μπορεί να μετατραπούν σε «καταιγίδες». Στη διάρκεια μιας τέτοιας καταιγίδας, μέχρι και 700.000 περίπου μετέωρα εμφανίζονται κάθε ώρα, όπως συνέβη άλλωστε και το 1966 όταν επί 20 συνεχή λεπτά καταμετρήθηκαν 200 διάττοντες το δευτερόλεπτο που εμφανίστηκαν σαν μια πραγματική φιέστα κοσμικών πυροτεχνημάτων. Η συμπεριφορά, όμως, των σωματιδίων αυτών είναι ιδιαίτερα απρόβλεπτη λόγω των διαταραχών που υφίστανται από τις βαρυτικές δυνάμεις των πλανητών.

Η μεγαλύτερη «Καταιγίδα Διαττόντων» που παρατηρήθηκε ποτέ ήταν η «Καταιγίδα των Λεοντιδών» στις 12 προς 13 Νοεμβρίου του 1833 όταν τα μετέωρα έμοιαζαν με πυροτεχνήματα από μια ροή δεκάδων μετεώρων κάθε δευτερόλεπτο που διήρκεσε επί ώρες. Ένας ιστορικός μάλιστα το 1878 την θεώρησε ως ένα από τα 100 πιο σημαντικά γεγονότα του αιώνα. Πολλές ξυλογραφίες έχουν απεικονίσει το γεγονός με μεγάλη επιτυχία.

Οι μικρές, πάντως, αναλαμπές που βλέπουμε κάθε βράδυ στον ουρανό και τις οποίες ο λαός αποκαλεί «πεφταστέρια» δεν είναι παρά μικρά σωματίδια ύλης τα οποία αναφλέγονται από την τριβή τους στην ατμόσφαιρα της Γης. Στον διαπλανητικό χώρο υπάρχουν τρισεκατομμύρια τέτοια υπολείμματα υλικών που προέρχονται από διάφορες πηγές. Μερικά είναι απομεινάρια από την εποχή που γεννήθηκε το ηλιακό μας σύστημα, ενώ άλλα προέρχονται από τις συγκρούσεις των διαφόρων μεγαλύτερων αντικειμένων όπως είναι οι αστεροειδείς, ενώ ένας πάρα πολύ μικρός αριθμός μετεωριτών είναι σεληνιακής ή και αρειανής προέλευσης.

Η ονοματολογία που χρησιμοποιούμε για τα μικρά αυτά αντικείμενα εξαρτάται από την ακριβή θέση τους στο Διάστημα. Τα διάφορα μικρά τεμάχια, με διάμετρο σωματιδίου σκόνης και μέχρι μερικά μέτρα, που περιφέρονται στο διαπλανητικό διάστημα, ονομάζονται μετεωροειδή. 'Όταν αυτά τα αντικείμενα εισέρχονται στην ατμόσφαιρα της Γης, σχηματίζουν, λόγω της τριβής τους, μια λαμπερή ουρά. 'Όσα από αυτά εξαερώνονται, ονομάζονται μετέωρα, ενώ τα μεγαλύτερα απ' αυτά, που καταφέρνουν να φτάσουν μέχρι την επιφάνεια της Γης, σχηματίζοντας μικρούς ή μεγάλους κρατήρες, ονομάζονται μετεωρίτες.

Όταν οι μετεωρίτες εισέρχονται στη γήινη ατμόσφαιρα οι ταχύτητές τους κυμαίνονται από 36.000 έως και 250.000 χιλιόμετρα την ώρα. Στη συνέχεια επιβραδύνονται και η ταχύτητά τους μειώνεται σε μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα την ώρα, για να καταλήξουν στην επιφάνεια της Γης με ένα χαρακτηριστικό σάλπισμα. Εν τούτοις, τα πολύ μεγάλα κομμάτια επιβραδύνονται ελάχιστα και γι' αυτό δημιουργούν κρατήρες. Τα πετρώδη, φυσικά, μετεωροειδή, με διάμετρο μέχρι 10 μέτρα, εκρήγνυνται στη διάρκεια της πτώσης τους μέσα στη γήινη ατμόσφαιρα πριν φτάσουν στην επιφάνεια της Γης, αν και η ενέργεια που εκλύεται είναι ίση με την έκρηξη πέντε ατομικών βομβών τύπου Χιροσίμα. Μία παρόμοια έκρηξη παρατηρήθηκε πάνω από τον Καναδά στις αρχές του 2000 όπου ένας μετεωρίτης διαλύθηκε αφήνοντας πίσω του ένα σύννεφο σκόνης το οποίο ήταν ορατό επί αρκετές ώρες. Τα κομμάτια, όμως, των σιδηρούχων μετεωριτών, πολλές φορές φτάνουν μέχρι τη Γη.

Η πρώτη καταγραμμένη πτώση μετεωρίτη στην Ευρώπη περιλαμβάνεται σ’ ένα μεσαιωνικό χειρόγραφο το οποίο αναφέρεται στην «Πέτρα των Κεραυνών» που έπεσε στην πόλη Εναισχάϊμ της Αλσατίας στις 7 Νοεμβρίου 1492. Ο Λιθομετεωρίτης που διεσώθη από την πτώση είχε βάρος 140 κιλών από τα οποία σήμερα σώζονται μόνο 55. Στις 12 Φεβρουαρίου 1947 μία πτώση ενός σιδηρού μετεωρίτη, με διάμετρο δέκα μέτρων, στην ανατολική Σιβηρία, έσπειρε μια περιοχή δύο περίπου τετραγωνικών χιλιομέτρων με κομμάτια, που συνολικά ζύγιζαν 150 περίπου τόνους, ενώ το μεγαλύτερο που βρέθηκε είχε βάρος 1,741 κιλών. Στην περιοχή αυτή βρέθηκαν 200 περίπου κρατήρες, εκ των οποίων οι 102 είχαν διάμετρο μεγαλύτερη από ένα μέτρο, ενώ ο μεγαλύτερος απ' αυτούς είχε διάμετρο 26,5 μέτρων.

Mια παρουσίαση με prezi

ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ ΜΑΘΗΜΑ 15 on Prezi

Νέος σούπερ-υπολογιστής «τέρας» από την ιαπωνική Fujitsu

   Η ιαπωνική Fujitsu ανακοίνωσε την κατασκευή ενός νέου σούπερ-υπολογιστή, του PRIMEHPC FX10. Η ανακοίνωση σηματοδοτεί την οριστική εκτόπιση για το 2011 της Κίνας και του δικού της σούπερ-υπολογιστή από την κορυφή της παγκόσμιας λίστας, όπου είχε βρεθεί πέρυσι.

O PRIMEHPC FX10 έχει υπερδιπλάσια ισχύ 23,2 petaflops και μνήμη 6 petabytes (κάθε petaflop αντιστοιχεί σε 1.000 τρισεκατομμύρια υπολογισμούς ανά δευτερόλεπτο).

    Ο νέος «κολοσσός» θα είναι πλήρως έτοιμος από τον Ιανουάριο του 2012 και θα είναι εμπορικά διαθέσιμος όχι μόνο για την ιαπωνική κυβέρνηση,αλλά για κάθε ενδιαφερόμενο ερευνητικό φορέα και εταιρεία εντός και εκτός Ιαπωνίας, που θέλει να κάνει μεγάλης κλίμακας υπολογισμούς και προσομοιώσεις. Οι τομείς της ιατρικής και φαρμακευτικής έρευνας, της ενέργειας, της ανάπτυξης νέων υλικών, της ανάλυσης σεισμών και της μετεωρολογίας-κλιματολογίας είναι κλασσικά παραδείγματα. Η ιαπωνική εταιρία προσδοκά να πουλήσει πέντε τέτοια μηχανήματα μέσα στην επόμενη τριετία.  

Το νέο επίτευγμα της Fujitsu ρίχνει το γάντι στους άλλους ανταγωνιστές διεθνώς που κατασκευάζουν σούπερ-υπολογιστές. Τρεις εταιρίες (IBM, Cray, Fujitsu) έχουν θέσει ως στόχο το σπάσιμο του φράγματος των 20 petaflop, κάτι που πρώτη το πετυχαίνει η ιαπωνική εταιρία. 

Πηγη: www.inews.com.cy

Προσομοιώσεις Φυσικής

Το πανεπιστήμιο του Colorado έχει φτιάχει μια σειρά από προσομοιώσεις (PhET) σε διάφορα πεδία της Φυσικής.

Μπορείς να δεις μερικές εδώ.

Πόσο ζυγίζει ένας άνθρωπος στο Δία;

Επειδή ατο μάθημα, το σχετικό με το βάρος, ρωτήσατε πόσο ζυγίζει κάποιος στο Δία βρήκα την απάντηση στο  http://www.scienceillustrated.gr
Ένα αντικείμενο στην επιφάνεια του Δία ζυγίζει 2,53 φορές περισσότερο απ’ ό,τι στη Γη. Ένας άνθρωπος βάρους 70 κιλών θα είναι, επομένως, «βαρέων βαρών», αφού θα ζυγίζει πάνω από 177 κιλά.
Ωστόσο, δε θα μπορεί να σταθεί στην επιφάνεια του Δία, καθώς ο πλανήτης αποτελείται από αέρια και δεν έχει σταθερό έδαφος.

ΤΑ ΚΙΝΗΤΑ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ...

Τα κινητά τηλέφωνα μπορούν να επηρεάσουν τη δραστηριότητα του εγκεφάλου, με άγνωστες συνέπειες, σύμφωνα με νέα έρευνα.

Η επί 50 λεπτά χρήση του κινητού τηλεφώνου, κολλημένου στο αυτί, είναι αρκετή για να μεταβάλει τη δραστηριότητα των εγκεφαλικών κυττάρων, στην περιοχή του εγκεφάλου που βρίσκεται πιο κοντά στην ενσωματωμένη κεραία της συσκευής. Παραμένει, όμως, ακόμα ασαφές ποιες μπορεί να είναι οι τυχόν συνέπειες για την υγεία, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, η οποία, ούτε αυτή τη φορά, κατέστη δυνατό να καταλήξει σε κάποιο συμπέρασμα αν και κατά πόσο υπάρχει σχέση ανάμεσα στην κινητή τηλεφωνία και στον καρκίνο του εγκεφάλου.

Οι ερευνητές των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας των ΗΠΑ, με επικεφαλής τη Νόρα Βόλκοφ, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό του Αμερικανικού Ιατρικού Συλλόγου (JAMA), σύμφωνα με το BBC και τα πρακτορεία Ρόιτερ και Γαλλικό, έδειξαν ότι ο μεταβολισμός της γλυκόζης, δηλαδή η χρήση σακχάρου (μια ένδειξη για την εγκεφαλική δραστηριότητα), αυξάνει στους ανθρώπους που μιλάνε για ώρα στο κινητό τους. Ο μηχανισμός μέσω του οποίου επηρεάζεται ο μεταβολισμός σε τοπικό επίπεδο, δεν είναι ξεκάθαρος.

Οι ερευνητές εξέφρασαν έκπληξη επειδή η ασθενής ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία του σήματος, που προέρχεται από τα κινητά, μπορεί να επιδράσει στην εγκεφαλική δραστηριότητα, διευκρίνισαν όμως πως αυτό δεν σημαίνει κάποιο συμπέρασμα σχετικά με το κατά πόσο τα κινητά μπορεί να προκαλούν καρκίνο. «Αυτή η μελέτη κατά κανένα τρόπο δεν δείχνει κάτι τέτοιο. Αυτό που δείχνει είναι ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι ευαίσθητος στην ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία από την έκθεση στα κινητά», δήλωσε η Βόλκοφ, η οποία, όπως είπε πάντως, καλού-κακού αποφεύγει να βάζει το κινητό στο αυτί της όταν μιλά.

Η χρήση κινητών τηλεφώνων έχει αυξηθεί δραματικά από τη δεκαετία του ΄80, όταν πρωτοεμφανίστηκαν, και σήμερα περίπου 5 δισεκατομμύρια συσκευές χρησιμοποιούνται διεθνώς. Μερικές επιδημιολογικές μελέτες έχουν συνδέσει την ακτινοβολία των κινητών με αυξημένο κίνδυνο για καρκίνο του εγκεφάλου, όμως μια μεγάλη έρευνα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας δεν κατέληξε σε οριστικό συμπέρασμα.

Η νέα μελέτη μελέτησε μια ομάδα 47 ανθρώπων που μιλούσαν επί 50 λεπτά έχοντας ένα ενεργοποιημένο κινητό στο ένα αυτί τους και ένα δεύτερο απενεργοποιημένο κινητό στο άλλο αυτί τους. Η μελέτη του εγκεφάλου (με απεικόνιση τομογραφίας εκπομπής ποζιτρονίων ΡΕΤ) έδειξε ότι, αν και δεν υπήρξε συνολική μεταβολή στον μεταβολισμό του εγκεφάλου, στην πρώτη περίπτωση καταγράφηκε αύξηση 7% στον μεταβολισμό στις περιοχές του εγκεφάλου που βρίσκονται πλησιέστερα στην αντένα της συσκευής, όταν αυτή ήταν ενεργοποιημένη.

Για ενδιαφέροντα ευρήματα, τα οποία όμως θα πρέπει να ερμηνευτούν με επιφύλαξη, έκαναν λόγο άλλοι επιστήμονες, επισημαίνοντας ότι, αν και είναι άγνωστη προς το παρόν η βιολογική σημασία (αν υπάρχει) του αυξημένου μεταβολισμού στον εγκέφαλο από την έκθεση στα κινητά, πρέπει να γίνουν περαιτέρω μελέτες.

Ο καθηγητής Πάτρικ Χάγκαρντ του University College του Λονδίνου είπε ότι τα αποτελέσματα της νέας μελέτης δείχνουν μια άμεση επίδραση του σήματος του κινητού στην εγκεφαλική λειτουργία, όμως μεταβολές ακόμα μεγαλύτερου εύρους μπορεί να συμβούν στον εγκεφαλικό μεταβολισμό λόγω φυσικών αιτιών, ακόμα κι όταν ένας άνθρωπος σκέφτεται. Θα πρέπει όμως, πρόσθεσε, να εξεταστούν οι τυχόν συνέπειες για την υγεία, αν και νέες μελέτες επιβεβαιώσουν ότι τα σήματα των κινητών επιδρούν άμεσα στον μεταβολισμό του εγκεφάλου.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Το βαρύ και το ελαφρύ πέφτουν μαζί

Αύγουστος του 1971 το Apollo-15 φτάνει στη Σελήνη έχοντας το πληρωμά του τον αστροναύτη David Scott.

Ένα από τα πειράματα που εκτέλεσε ήταν να αφήσει ένα σιδερένιο αντικείμενο και ένα πούπουλο και να ελέγξει πως φτάνουν στο έδαφος της Σελήνης.

Αν έχεις περιέργεια δες το παρακάτω video.

Εδώ και ένα αιώνα Παρασκευή 11-11-11

Εδώ και ένα αιώνα έχει να εμφανιστεί τέτοια ημερομηνία με έξι «άσσους» ή τρία 11 στη σειρά και αυτό θα συμβεί την ερχόμενη Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2011. Για τους περισσότερους δεν είναι παρά ένα «παιγνίδι» των αριθμών, αλλά για άλλους δεν είναι καθόλου έτσι: μερικοί θεωρούν την ημερομηνία άκρως ευνοϊκή από κοσμικής απόψεως και άλλοι το ακριβώς αντίθετο, καθώς τη θεωρούν γρουσούζικη, χωρίς να λείπουν και οι απαραίτητοι εσχατολόγοι και καταστροφολόγοι που δεν αποκλείουν τη συντέλεια του κόσμου (προλαμβάνοντας όσους υποστηρίζουν ότι, σύμφωνα με το ημερολόγιο των Μάγια, αυτό θα συμβεί στις 21/12/2012!).

Ήδη από τους μεσαιωνικούς χρόνους η «επιστήμη» της αριθμολογίας απέδιδε απόκρυφη σημασία -θετική ή αρνητική- στους αριθμούς και αυτή η πίστη -γιατί περί πίστης πρόκειται, σύμφωνα με τους επιστήμονες- έχει επιβιώσει μέχρι σήμερα. Το κακό είναι ότι, σύμφωνα αυτές τις αρχαίες μυστικές πεποιθήσεις, το 11 (και η ημερομηνία της 11ης Νοεμβρίου 2011 δυστυχώς περιέχει τρία «11» στη σειρά) βρίσκεται ανάμεσα στους «θείους» αριθμούς 10 και 12 και το 11 έχει κακή, μα πολύ κακή σημασία. Αν έχεις τρία 11 στη σειρά, τα πράγματα δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο;

Μέχρι και μία νέα ταινία τρόμου με τίτλο «11/11/11» έχει ετοιμασθεί για την περίσταση. «Την ενδέκατη ημέρα του ενδέκατου μήνα του ενδέκατου έτους μία πύλη θα ανοίξει;», μας προειδοποιεί το σχετικό τρέιλερ.

Δεν λείπουν όμως και οι σύγχρονοι αριθμολόγοι, που θεωρούν ευνοϊκή ημερομηνία την 11/11/11, στο ευρύτερο πλαίσιο νοοτροπίας της «Νέας Εποχής» (New Age), θεωρώντας ότι η Γη θα κατακλυστεί από θετική ενέργεια που θα ανεβάσει το επίπεδο συνείδησης των ανθρώπων, οπότε η ημερομηνία είναι κατάλληλη να παντρευτεί κανείς ή να ξεκινήσει μία δουλειά. Πολλοί, πάλι, συνδυάζουν το 11 με τα τυχερά παιγνίδια, οπότε τη συγκεκριμένη μέρα ίσως έχουν αυξημένη διάθεση να ποντάρουν κάπου.

Βεβαίως οι ανθρωπολόγοι και οι ψυχολόγοι εξηγούν ότι όλα αυτά δεν προέρχονται παρά από την παμπάλαιη ανθρώπινη τάση να βρίσκουμε νόημα και σύμβολα σε τυχαία περιστατικά και σχήματα, τροφοδοτώντας έτσι την υπερφυσική μας διάθεση.Ο ανθρώπινος εγκέφαλος, λόγω της προϊστορικής εξέλιξής του, είναι νευρωνικά «καλωδιωμένος» να διακρίνει πρότυπα και νοήματα στα διάφορα αισθητηριακά δεδομένα που συλλέγει κάθε ώρα και στιγμή. Με τον τρόπο αυτό, ο άνθρωπος βοηθήθηκε στην έγκαιρη διάγνωση πιθανών κινδύνων και στην επιβίωσή του (όταν διέκρινε σωστά μια τίγρη κρυμμένη πίσω από τα κλαδιά), έστω και αν στην πορεία «φορτώθηκε» ως παρενέργεια μια εγγενή τάση αυταπάτης (όταν έβλεπε -και βλέπει ακόμα- ένα πρόσωπο τίγρης στα σύννεφα).

Ενδεικτικά, οι επιστήμονες αναφέρουν ότι όσο περισσότερη σημασία δίνει κανείς σε κάτι, όπως στον αριθμό 11, τόσο θα αρχίσει να το βλέπει γύρω του (π.χ. στο ρολόι του, όταν η ώρα είναι 11:11). Όπως διαβεβαιώνουν, στις 11/11/11 κανείς δεν έχει να φοβάται κάτι, αλλά ούτε και να υπεραισιοδοξεί. Οι ουρανοί δεν θα ανοίξουν, ούτε για καλό, ούτε για κακό.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Ο Νεύτωνας

Εδώ διαβάστε την εργασία της Κουρκουμέλη Άννας και της Απέργη Ελένης του σχολείου μας σχετικά με τον Ισαάκ Νέυτωνα τον ιδιοφυή επιστήμονα το όνομα του οποίου δόθηκε στην μονάδα της δύναμης.

Για την Μάγχη που λέγαμε στο μάθημα και για το βαθύτερο σημείο της Μεσογείου

Η Μάγχη στα γαλλικά (La Manche, το μανίκι) είναι η θάλασσα που χωρίζει την Γαλλία από την Αγγλία. ΄Εχει μήκος 560Km με σχετικά ρηχά νερά με μέσο βάθος τα 120m στο πιο πλατύ σημείο, ενώ το βάθος μειώνεται στα περίπου 45 μ στο σημείο ανάμεσα σε Ντόβερ και Καλαί. Ανατολικότερα τα νερά γίνονται ακόμα πιο ρηχά, φτάνοντας μέχρι τα 26 μ.

Η μεγαλύτερη υποθαλάσσια σήραγγα του κόσμου βρίσκεται κάτω από το Στενό της Μάγχης, ανάμεσα στη Γαλλία και την Αγγλία. Πρόκειται για ένα εκπληκτικό τεχνολογικό επίτευγμα. Το μήκος της σήραγγας ξεπερνά τα 50 χιλιόμετρα και από αυτά τα 38 βρίσκονται κάτω από τον πυθμένα της θάλασσας. Η σήραγγα του Σεϊκάν στην Ιαπωνία είναι λίγο μακρύτερη αλλά το μεγαλύτερο μέρος της βρίσκεται κάτω από τη στεριά. Η Σήραγγα της Μάγχης εγκαινιάστηκε το 1994 ως τμήμα ενός υπερσύγχρονου συστήματος επικοινωνίας μεταξύ της Μεγάλης Βρετανίας -και της ευρωπαϊκής ηπείρου.

Το βαθύτερο σημείο της Μεσογείου βρίσκεται στην περιοχή της Πήλου, νοτιοδυτικά της Πελλοπονήσου. Παρατηρήστε στην εικόνα την μεγάλη τάφρο που έχει σχηματιστεί στο σημείο σύγκρουσης των λιθοσφαιρικών πλακών και κατανοήστε για πιο λόγo χαρακτηρήσαμε την Μεσόγειο βαθιά θάλασσα.

Πηγή:Wikipedia

Ένας μεγάλος σεισμός και μια μεγάλη έκρηξη

Ο σεισμός

Ο μεγαλύτερος, κατά πάσα πιθανότητα,  καταγεγραμμένος σεισμός στην ιστορία είναι αυτός που χτύπησε και κυριολεκτικά ισοπέδωσε τη Λισαβόνα της Πορτογαλίας ανήμερα των Αγίων Πάντων (1^η Νοεμβρίου) του 1755. Λίγο πριν από τις δέκα το πρωί, η πόλη δέχτηκε ένα ξαφνικό πλευρικό τράνταγμα, που σήμερα εκτιμάται στους 9 βαθμούς της κλίμακας Ρίχτερ και συνέχισε να σείεται τρελά επί επτά ολόκληρα λεπτά. Η ένταση ήταν τέτοια που ολόκληρο το λιμάνι της πόλης άδειασε, το νερό τραβήχτηκε στα ανοιχτά και επέστρεψε με τη μορφή ενός κύματος ύψους δεκαπέντε μέτρων, που συντέλεσε στην ολοκλήρωση της καταστροφής. Όταν επιτέλους, η δόνηση σταμάτησε, οι επιζήσαντες μπόρεσαν να απολαύσουν μόλις τρία λεπτά ηρεμίας πριν από τη δεύτερη δόνηση, που ήταν ελάχιστα ασθενέστερη από την πρώτη. Η τρίτη και τελική δόνηση ακολούθησε δύο ώρες αργότερα. Και οι 60.000 κάτοικοι της πόλης σκοτώθηκαν, ενώ σε απόσταση πολλών χιλιομέτρων όλα τα κτίρια κυριολεκτικά ισοπεδώθηκαν.

Συγκριτικά, αναφέρουμε ότι ο σεισμός του 1906 στο Σαν Φρανσίσκο εκτιμάται στα 7,8 της κλίμακας Ρίχτερ και διήρκεσε λιγότερο από τριάντα δευτερόλεπτα.

Η έκρηξη

Το 1815, στο νησί Σουμπάβα της Ινδονησίας, ένα όμορφο και για πολύ καιρό ήσυχο βουνό, το Ταμπόρα, εξερράγη θεαματικά, σκοτώνοντας με την έκρηξη και τα τσουνάμι που ακολούθησαν, κάπου 100.000 ανθρώπους. Ήταν η μεγαλύτερη ηφαιστειακή έκρηξη των τελευταίων 10.000 χρόνων – 150 φορές ισχυρότερη από αυτήν του όρους της Αγίας Ελένης και ισοδύναμη με 60.000 βόμβες τύπου Χιροσίμας.

Τα νέα δεν ταξίδευαν γρήγορα εκείνες τις μέρες. Στο Λονδίνο οι Times δημοσίευσαν ένα μικρό άρθρο –στην πραγματικότητα, μια επιστολή από έναν έμπορο – επτά μήνες μετά το συμβάν. Εν τω μεταξύ, όμως, οι συνέπειες από την έκρηξη του Ταμπόρα είχαν αρχίσει να γίνονται αισθητές. Εκατόν πενήντα κυβικά χιλιόμετρα στάχτης, σκόνης και άμμου είχαν διοχετευθεί στην ατμόσφαιρα, καλύπτοντας τις ακτίνες του ήλιου και προκαλώντας πτώση της θερμοκρασίας στη Γη. Τα ηλιοβασιλέματα ήταν ασυνήθιστα θολά και πολύχρωμα, πράγμα που αποτύπωσε στους πίνακές του ο ζωγράφος J.M.W. Turner, που αισθανόταν πανευτυχής. Ωστόσο, ο υπόλοιπος κόσμος ζούσε κάτω από ένα βαρύ, πνιγηρό πέπλο. Αυτό το νεκρικό σκοτάδι ενέπνευσε στον Byron τους παρακάτω στίχους:

Είδα ένα όνειρο, που δεν ήταν εντελώς όνειρο.

Ο λαμπρός ήλιος είχε σβήσει, και τ’ αστέρια περιφέρονταν τυχαία……

Η άνοιξη δεν ήρθε ποτέ και το καλοκαίρι ήταν κρύο: το 1816 έγινε γνωστό ως το έτος χωρίς καλοκαίρι. Τα σπαρτά δεν μεγάλωσαν. Στην Ιρλανδία ο λιμός, σε συνδυασμό με μία επιδημία τύφου, σκότωσε 65.000 άτομα. Στη Νέα Αγγλία το έτος έγινε ευρύτατα γνωστό ως το «Χίλια οκτακόσια του παγερού θανάτου». Ο πρωινός παγετός συνέχισε να εμφανίζεται έως και τον Ιούνιο, ενώ κανένας σπόρος δεν αναπτυσσόταν. Χωρίς ζωοτροφές τα οικόσιτα ζώα ψόφησαν ή χρειάστηκε να σφαχτούν πρόωρα. Από κάθε άποψη, ήταν μία τρομερή χρονιά – ίσως η χειρότερη που γνώρισαν οι αγρότες στη σύγχρονη εποχή.  

Πηγή: "Μικρή ιστορία περί των πάντων(σχεδόν)" του Bill Bryson Εκδόσεις Πόλις 


Ένα μεγάλο υπερηφαίστειο


Αυτό που βλέπετε στην εικόνα είναι μια λίμνη στην περιοχή της Νέας Ζηλανδίας. Αποτελεί τον κρατήρα ενός ηφαιστείου που δημιουργήθηκε πριν απο 26000 χρόνια. Είναι το μεγαλύτερο ηφαίστειο στον πλανήτη μας.

Αφού έχουμε μιλήσει για ταχύτητα...

Το ότι τα μονοθέσια της F1 είναι γρήγορα το ξέρουμε όλοι. Αλλά πόσο γρήγορα; Συνήθως όταν βλέπουμε έναν αγώνα F1 δεν μπορούμε να καταλάβουμε τις ταχύτητες που κινούνται. Ας δούμε στην πράξη την διαφορά ταχύτητας που έχουν τα μονοθέσια της Formula 1 σε σχέση με άλλα αγωνιστικά αυτοκίνητα.

Διάβασε το πλήρες άρθρο εδώ: Video: Πόσο γρήγορα είναι τα μονοθέσια της Formula 1 [Ανανεωμένο] - AutoBlog.gr

Θερμοπίδακας

Οι Θερμοπίδακες είναι ένα είδος θερμών πηγών που περιοδικά "εκρήγνυνται" και εκτοξεύουν στήλες θερμού νερού. Οι θερμοπίδακες ονομάζονται και Γκέιζερ.
Οι περισσότεροι θερμοπίδακες στον κόσμο βρίσκονται κυρίως σε τρεις περιοχές της Γης:

•  στο Γιέλοουστοουν παρκ, Γουαϊόμιγκ, Η.Π.Α.

• στην Ηφαιστιακή ζώνη Τάουπο, στη Νέα Ζηλανδία και

• στην Ισλανδία

Ο αποκαλούμενος Old faithful είναι ο μεγαλύτερος όλων και αναβλύζει από μια τεράστια οπή εντός βράχου διαμέτρου 8 μ. και βάθους 35 μ. Η οπή αυτή γεμίζει αιφνίδια κατά ορισμένα χρονικά διαστήματα με κοχλάζον νερό. Κάποια στιγμή το έδαφος γύρω αρχίζει να σείεται και ν΄ ακούγεται ένας υπόκωφος βρυχηθμός και αμέσως εκσφενδονίζονται πυκνά μεγάλα νέφη ατμού που φθάνουν πολλές φορές σε ύψος 165 μ. Στη συνέχεια το κοχλάζον νερό αιφνίδια αναπηδά από την οπή και σχηματίζει γιγάντιο πίδακα διαμέτρου 8 μ. και ύψους 30 μ. από τη κορυφή του οποίου αναβλύζουν μικρότερες σε διάμετρο κορυφές που φθάνουν μέχρι και τα 85 μ. απ΄ όπου και πέφτουν στη γη ως λαμπροί καταρράκτες προσφέροντας ένα υπερθέαμα ιριδίζοντος στον ήλιο νερού. Το εξαιρετικό αυτό θέαμα διαρκεί 20 λεπτά της ώρας. Ύστερα, η δύναμη του νερού αρχίζει να εξασθενίζει, μέχρι που το νερό "χωνεύει" στο βάθος της οπής σαν να μην είχε συμβεί τίποτε προηγουμένως.
"Πηγή WikiPedia"

Μια αστραπή στο στόμα σου

Πηγαίνετε σε ένα σκοτεινό δωμάτιο και μασήστε μερικά Wint-O-Green LifeSavers, κοιτάζοντας στον καθρέφτη. Μπορείτε να δείτε τις λάμψεις στο στόμα σας; Το τραγάνισμα της καραμέλας σπάει τους κρυστάλλους ζάχαρης και συσσωρεύονται ηλεκτρικά φορτία στα απέναντι κομμάτια. Στη συνέχεια ηλεκτρόνια καθώς περνούν από το ένα κομμάτι στο απέναντι, συγκρούονται με τα μόρια του αζώτου και εκπέμπουν αόρατη υπεριώδη ακτινοβολία (UV). Η χρωστική που περιέχεται στην καραμέλα απορροφά την υπεριώδη ακτινοβολία και την επανεκμπέμπει ως ορατή. Δοκιμάστε το!

Αποκύημα της φαντασίας οι εξωσωματικές εμπειρίες

Σύμφωνα με την έρευνα αυτή, φαινόμενα όπως η εξωσωματική εμπειρία και οι «συναντήσεις» με νεκρούς συγγενείς αποτελούν αποκυήματα της φαντασίας και όχι κρυφές ματιές στη μεταθανάτια ζωή.

Η δρ. Κάρολιν Ουότ, μέλος της ερευνητικής ομάδας εξηγεί: «Ο εγκέφαλός μας ξέρει πολύ καλά πως να μας ξεγελά». Η επιστημονική ομάδα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι πολλές «μεταθανάτιες» εμπειρίες μπορεί να προκαλούνται από την προσπάθεια του εγκεφάλου να ερμηνεύσει πρωτόγνωρα συναισθήματα, που συνοδεύουν τραυματικές μνήμες και συμβάντα. Η δρ. Ουότ, του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, λέει: «Ορισμένες από τις μελέτες που εξετάσαμε δείχνουν ότι κάθε έκφανση της μεταθανάτιας εμπειρίας έχει βιολογικό υπόβαθρο».

Ένα από τα συνηθέστερα γνωρίσματα των μεταθανάτιων ή εξωσωματικών εμπειριών, όπως αυτά περιγράφονται από τους «παθόντες», είναι η συνειδητοποίηση του θανάτου. Η σύγχρονη ψυχιατρική, όμως, έχει μελετήσει το φαινόμενο αυτό, που ονομάσθηκε «Σύνδρομο Κοτάρ» ή «σύνδρομο του πτώματος που περπατάει» και έχει ως χαρακτηριστικό του ότι ο άνθρωπος έχει την εντύπωση ότι είναι νεκρός. Το σύνδρομο αυτό έχει καταγραφεί σε άτομα που πάσχουν από μετατραυματικό σύνδρομο, καθώς και σε πολλούς πάσχοντες από τύφο ή σκλήρυνση κατά πλάκα.

Εξίσου κοινά είναι και τα εξωσωματικά φαινόμενα, στα οποία το άτομο νιώθει ότι πετάει πάνω από το ίδιο του το σώμα. Ελβετοί ιατροί διαπίστωσαν, όμως, ότι το συναίσθημα αυτό μπορεί να προκληθεί με τεχνητό τρόπο, χάρη στην ηλεκτρική διέγερση συγκεκριμένου τμήματος του ανθρώπινου εγκεφάλου, ενώ με ανάλογο τρόπο μπορεί να αναπαραχθεί και το λεγόμενο «σύνδρομο της φωτεινής σήραγγας».

www.kathimerini.gr με στοιχεία από BBC